Flamenco - rytm południa

Flamenco obejmuje muzykę, śpiew, taniec, strój i zachowania. Flamenco, to termin stosowany na określenie folkloru Cyganów, zamieszkujących jedną z hiszpańskich prowincji - Andaluzję. Termin ten używany jest w odniesieniu do kultury tej grupy od XIX wieku. Flamenco jednak to nie tylko folklor, lecz przede wszystkim pewna ideologia, sposób bycia, praktykowany dziś już nie tylko przez twórców zjawiska - Cyganów. Kultura flamenco obecnie przezywa swoisty renesans - staje się coraz bardziej popularna.
Współcześnie mamy do czynienia z wielością rożnych form flamenco, jesteśmy świadkami eksperymentów, mieszania się wpływów, fuzji w obrębie flamenco. Można powiedzieć, iż wpływy flamenco dostrzeżemy zarówno w muzyce jazzowej (np. jeden z najsłynniejszych współczesnych muzyków Paco de Lucia), ale także np. w hip hopie (Ojos de Brujo).  Można również zaobserwować poszerzenie się instrumentarium o m.in. flet, saksofon, gitarę basową, instrumenty perkusyjne.
Taniec flamenco posiada swe korzenie w dawnych religijnych tańcach orientalnych. W dzisiejszej jego postaci dopatrzyć się można wielu elementów tańca hinduskiego, takich jak ruchy ramion, dłoni i palców, a także używanie nóg jako instrumentu perkusyjnego. Prawdopodobnie taniec ten pochodzi bezpośrednio od hinduskiego tańca katak.
Tańcem opowiada się historię,a gestom nie przypisuje się konkretnych znaczeń. We flamenco ruchy ciała i gesty wyrażają pewne stany emocjonalne tancerza lub podkreślają znaczenie słów i charakteru melodii, która im towarzyszy. Jest to taniec wykonywany solo, w duecie, grupowo lub składa się z kolejnych "solówek", wykonywanych przez poszczególnych tancerzy.
Strój tancerzy – przeważnie czarny, granatowy lub ciemnobrązowy – to obcisłe spodnie, biała koszula, obcisła kamizelka, mała apaszka pod szyją, buty wzorowane na butach do jazdy konnej z wysokimi obcasami i charakterystyczny płaskodenny kapelusz. Kamizelka i kapelusz bywają wykorzystywane jako element choreografii.
Strój tancerek to przede wszystkim szeroka, kolorowa falbaniasta spódnica lub suknia (wykorzystywana w tańcu), falbaniasty gorset i kolorowa chusta, uzupełnieniem czasem bywa wachlarz, grzebień lub kwiat.
Muzyka wykonywana jest przede wszystkim na gitarze (choć zdarzają się przypadki użycia fletu, skrzypiec, wiolonczeli). Rytm wybiją zarówno tańczący jak i śpiewacy przez: uderzenia dłońmi (klaskanie), pstrykanie palcami, uderzenia otwartymi dłońmi o pudła, na których siedzą śpiewacy (tzw. cajón) i za pomocą kastanietów.
Pokazy tańca flamenco, to wspaniałe widowisko, którego nie można przegapić podczas wizyty w Andaluzji. Charakterystyczny taniec, niezwyczajny śpiew, fascynujące ruchy i oszałamiające kolory sprawiają, że występ pamięta się na długo. Flamenco, to duch Andaluzji.